پنجشنبه شب در هنگام نماز مغرب در مسجد، موضوعی غم‌انگیز مطرح شد که یک خانم سیده‌ای به دلیل مشکلات معیشتی و درمان فرزندش در بیمارستان برای پرداخت سه دوره هزینه آب و برق و گاز منزل مسکونی خود دچار مشکل شده و در صورت عدم پرداخت این قبوض تا روز شنبه از طرف ادارات مربوطه برای قطع این انشعابات اقدام می‌شود که البته مجموع هزینه‌های این سه قبض حدود 140هزار تومان  بود یعنی میانگین قیمت بلیط یک کنسرت!

حال اگر شرکت‌کنندگان در یک کنسرت20 هزار نفر باشند و پول پرداختی برای کنسرت را به افراد نیازمند کمک کنند یعنی هر بلیط یک خانواده چهار نفره را شاد کرده و این رقم با یک ضرب ساده می‌شود 80 هزار نفر و البته حس خوب انفاق به هم‌نوع برای  20 هزار نفر.

این روزها در پی افزایش حساسیت برانگیز اجرای کنسرت در استان همدان و بحث‌ها و گفت‌وگو‌های زیادی که در محافل و مجالس مختلف برای برگزاری کنسرت شنیده می‌شود و البته مصاحبه مدیرکل اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی و رئیس انجمن موسیقی این اداره در خصوص ایجاد نشاط اجتماعی بوسیله کنسرت، نکاتی به ذهن نگارنده متبادر می‌شود که به اختصار تقدیم می گردد:.

1- اصل ترویج نشاط و شادی در جامعه یک کار پسندیده و درست است اما در جامعه اسلامی این نشاط و شادی باید در چارچوب آموزه‌های دین اسلام باشد و مردم مسلمان و مومن ما شادی و نشاط مخالف شرع را هرگز دنبال نمی‌کنند. طبیعتاٌ اداره‌ای که ترویج فرهنگ آن با پسوند اسلامی است باید بیشترین دغدغه‌اش هم همین موضوع باشد. در این زمینه خوب بود متولیان فرهنگ در استان همدان گزارشی از اقدامات صورت گرفته در خصوص ترویج فرهنگ قرآن، نماز، مسجد و یا حتی کتاب و نشر  می‌دادند تا مشخص شود در این حوزه‌ها به چه میزان نشاط ایجاد شده است. همچنین توضیح مسئولان امر در اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی مبنی بر تمرکز بر برگزاری صرفاٌ کنسرت‌های پاپ و عدم اجرای کنسرت سنتی می‌تواند به شفافیت موضوع کمک شایانی نماید. چرا که حواشی کنسرت‌های پاپ بسیار بیشتر از کنسرت‌های سنتی بوده است.

2-  مسئولان باید باور داشته باشند تمام  نشاط و شادی در گرو برگزاری کنسرت نیست بلکه با رفع مشکلات و گرفتاری‌های مردم هم می‌توان مردم را دو چندان شاد کرد. قطعاٌ احدی مخالف نشاط مردم نیست، اما مسئولان بدانند که اگر می‌خواهند نشاط در جامعه فراگیر شود، راه آن پیگیری و رفع مشکلات مردم است و باید به جای کنسرت یا همزمان با آن به سراغ اشتغال و معیشت جوانان رفت،  چرا که با اشتغال، نشاط در جامعه دو چندان خواهد شد. اگر فرض را بر صحت آمار 20هزار شرکت‌کننده کنسرت‌ها بگذاریم، قطعاٌ نمی‌تواند آمار قابل توجهی در مقابل تعداد بسیار زیادی که نتوانسته‌اند بلیط 80 تا 200 هزار تومانی را تهیه کنند، باشد.

3- اگر آمار نفرات شرکت‌کننده در کنسرت‌ها درست باشد و میانگین قیمت 150هزار تومانی بلیط را در نظر بگیریم با توجه به شرایط معیشتی و اقتصادی مردم، قطعاٌ اکثریت مردم استان امکان حضور و استفاده از این امر را نخواهند داشت و طبیعتاٌ شرکت در کنسرت برایشان اولویت نخواهد بود، حال این سؤال مطرح است که دلیل نپرداختن مسئولان به مطالبه اکثریت چیست؟ چرا در حوزه معیشت و اقتصاد، نهادهای نظارتی سکوت اختیار کرده و وظایف قانونی خود را دنبال نمی‌کنند؟   

4- به جای ترویج کنسرت‌های بعضاٌ با حواشی مخالف شرع، ورزش و فضاهای ورزشی را گسترش دهید و بدانید که ورزش یکی از ضرورت‌های مهم در ایجاد جامعه‌ای سالم و با نشاط است. در حوزه ورزش در شهر و استان همدان تا رسیدن به وضع مطلوب فاصله زیادی وجود دارد. هزینه‌های سنگین بخش خصوصی در اجاره مکان‌ها و سالن‌های ورزشی باعث شده که جوانان فرصتی برای تفریح و نشاط اجتماعی سالم نداشته باشند.  

5- برخی مسئولان برای برپایی یا لغو یک کنسرت حساسیت غیرقابل ‌قبولی از خود نشان می‌دهند یا حتی پیشاپیش موضع‌گیری غیرعقلایی و غیرمنطقی داشته و دیگران ر ا متهم می‌کنند؛  ای کاش همین آقایان مسئول در مورد همه مسائل، مشکلات و گرفتاری مردم چنین حساسیتی به خرج می‌دادند که اگر چنین می‌کردند اکنون بسیاری از مشکلات حل و  شاهد وجود مشکلات و محرومیت امکانات اولیه در استان نبودیم. همچنانکه نگاهی به انحرافات و پروژه نفوذ دشمن از راه اجرای کنسرت بیانگر ضرورت نظارت دقیق‌تر و جامع‌تر بوده و هست.

 6- موسیقی، هنر، شادی و نشاط مردم جزء ضروریات یک جامعه بوده و کسی با آن مخالفتی ندارد بلکه معتقدم در جامعه دینی و مسلمان باید هرگونه نشاط و شادی در چارچوب  ارزش‌ها و معیار‌های دین اسلام قرار گیرد.
                                                             حسین ربیعی: کارشناس ارشد مدیریت تحول
 

انتهای پیام/رستمی