سال 62 بود.همانطور که گفتم در تپه 270 در هر سنگر شش نفر می ماندیم و دو گالن هم آب به هر سنگر می دادند.یک بار به اندازه ی حدوداً دوماه آب خیلی کم به دستمان می رسید به طوری که از فرط کثیفی بدنمان بو می داد.پیراهن های نظامی مان از بس که عرق کرده بودیم و آن ها را نشسته بودیم عین چوب خشک شده بودند.