کورنگ: دکتر علی ابوالقاسمی - داقداق آباد/ داغداغان آباد یا صورت املایی صحیح ترکی آن داغداغ آباد دهی است از دهستان حاجیلو بخش مرکزی شهرستان کبودراهنگ که با 4879 نفر جمعیت درفاصله 5 کیلومتری جنوب شهر کبودراهنگ قرار دارد.
اهالی پیرو مذهب تشیع بوده و به زبان ترکی تکلم می نمایند. در اولین سرشماری های غیر رسمی در اواخر دهه 1320 جمعیت این روستا 1480 نفر بوده است(رزم آرا، فرهنگ جغرافیایی ایران (آبادیها)، ج5، ص172 )این روستا در بخش تاریخی حاجیلو قرار دارد.
حاجیلو یکی از تیره های اصلی ایل جلیله قراگوزلوها بوده اند که در عصر صفویه و بواسطه تشرف به تشیع در منطقه ساکن گردیدند.
روستای داقداق آباد پس از تبدیل شدن روستای مهاجر(ماران) به شهر، بزرگترین روستای استان همدان می‌باشد. این روستا از روستاهای بسیار قدیمی و تاریخی کبودراهنگ بوده، نام تاریخی و قدیمی این روستا داوه می باشد که بخاطر بد تلفظ شدن آن توسط بعضی از اهالی که درمعنای دووا صورت ترکی کلمه دعوا بوده متروک شده و جای آن را داغداغان آباد گرفته است.
 امروزه نیز یکی از مزرعه های این روستا بانام داوه معروف می باشد. از دیگر مزرعه های این روستا می توان از علی آباد، شومان و قصبه نام برد. همگی این نام ها حکایت از قدمت این روستا و تغیرات و جابه جایی های مختلف صورت گرفته این روستا در گذر زمان دارد. مزار امامزاده عبداله بن زید بن عبداله بن حسن الامیر بن زید بن الحسن المجتبی علیه السلام در این روستا می باشد(کتاب بحرالنساب شیخ صالح قمی سال 1056).
درخصوص معنی کلمه داقداق آباد/ داغداغ آباد دو تفسیر می توان بیان کرد. احتمال اول و قویتر آنکه نام این روستا احتمالا برگرفته از درختی بنام داغداغان می باشد که در این نواحی وجود داشته و به خاطر کسرت این درخت ها این روستا به داغداغان اوا یا داغداغان آباد معروف شده است و سپس بخاطر شباهت داغ به معنی کوه داغداغان آباد به داغداغ آباد تغییر یافته است که در زبانشناسی یک امر رایج و طبیعی است.
 این درخت در فرهنگ مردم ترکها، مقدس و محترم است. بعضی از ترک تبارها چوب آن را به شکل خاص تراشیده و به گردن کودک می‌آویزند تا چشم نخورند. همچنین چوب تراشیده آن را بر بازوی کودکان می بستند تا از چشم بد و بیماری در امان باشند.
 نقش داغداغان هم برای جلوگیری از "نظر خوردن" در فرش ترکمنی بافته می‌شود.  به این درخت، درخت آرزوها نیز می گویند. کاربرد دیگر این درخت برای سبدبافی است زیرا به راحتی ترکه های ان را می توان کشید(دیل دنیز 425) همچنین برگ و ریشۀ آن در طب قدیم برای معالجۀ اسهال به‌ کار می‌رفته است.
تفسیر دوم ریشه داقداق آباد/ داغداغ آباد مرکب از داق یا داغ به معنی کوه( دیل دنیز 424) و اووا و آباد نیز به معنی جایگاه و نشیمنگاه می باشد .  درمجموع به معنی کوهی که این دیار را آباد کرده است. این وجه تسمیه که مقبول بعضی از اهالی نیز می باشد به دلیل وجود دو کوه در مجاورت آن بوده است. در توضیح این مطلب آورده اند که در قدیم قحطی بزرگی رخ داده است و به خاطر این قحطی اهالی بسیاری از سکنه روستاهای اطراف از بین رفته اند ولی اهالی داقداق آباد به دلیل وجود همین کوه و داشتن زاغه هایی در آن توانسته اند از قحطی نجات یابند و به همین دلیل اهالی پس از پشت سر گذاشتن قحطی نام روستایشان را به داقداق آباد تغییر داده اند.یعنی اینکه این دو کوه باعث حفظ و بقای روستا شده است.
به نظر نگارنده تفسیر اول صحیح تر به نظر می رسد اول بخاطر اینکه ترکیب دو کلمه ترکی داغ یا داق در یک کلمه در ترکی کمی نادر است و دوم آنکه بخاطر نفوذ فرهنگ ترکی در منطقه و همچنین اهمیت و قداست درخت داغداغان در فرهنگ ترکی و وجود این درخت در اطراف روستا، همچنین بخاطر بدآوایی که کلمه داوه نام قدیمی روستا داشته مردم روستا آن اسم را تغییر داده و نام یک شی مقدس را بر روی نام روستای خود نهاده اند. الله اعلم
ادامه دارد ....