به گزارش پایگاه خبری تحلیلی کورنگ ،به نقل از سرویس سیاسی جام نیـوز، رسانه های آمریکایی آنقدر ماجرا را بزرگ کرده بودند که برخی باور داشتند حمله آمریکا می تواند منجر به جنگ جهانی سوم گردد و در حال مقایسه توانمندی های دو طرف جنگ بودند.

برخی کشورهای عربی و معارضین سوری تصور داشتند که اتفاقی مانند آنچه در یوگوسلاوی سابق پیش آمد به وقوع خواهد انجامید و با ورود آمریکا کار حکومت سوریه و متحدانش یکسره خواهد شد و میزان قوا در سوریه به نفع آنها به هم خواهد خورد.

وقتی بحث ورود انگلیس و فرانسه به ماجرا مطرح شد دیگر همه باور داشتند کار تمام است.

از همه جالب تر رجز خوانی های ترامپ برای پوتین در توییتر بود که وعده موشک های خوشگل، پیشرفته، قدرتمند و باهوش آمریکایی را به روس ها می داد.

جابجایی ده ها کشتی جنگی و ناو هواپیمابر و جنگنده، همه این شک و شبهه ها را به یقین تبدیل کرده بود و رجز خوانی های ترامپ همه را متقاعد ساخته بود که دیر یا زود جنگی بزرگ در سوریه رخ خواهد داد.

ظاهرا ترامپ به عنوان رئیس جمهوری ایالات متحده هنوز جایگاه خود را از حد مدیر برنامه های کشتی کج بازان آمریکایی ارتقا نداده و همان رفتار را از خود نشان می دهد نه رفتار یک رئیس جمهور و باور دارد که در دنیای واقعی هم می توان همان کارهایی را کرد که در بازی های کشتی کج می شود انجام داد و رجز خوانی ها می توانند روی روحیه موشک های آمریکایی تاثیر بگذارند و روحیه موشک های دفاعی دشمنان را تضعیف کند.

البته پس از عملیات مشخص شد سه کشور آمریکا و انگلیس و فرانسه مدرن ترین تسلیحات خود را در عملیات به کار گرفته اند و تلاش داشتند ضربه ای که به سوریه وارد می کنند دردناک باشد اما ظاهرا فقط سوری ها را قلقلک داد.

اگر تلفات حمله آمریکا و انگلیس و فرانسه به سوریه را با تلفات ترقه بازی چهارشنبه سوری اخیر در ایران مقایسه کنیم، می بینیم که ترقه های ایرانی موثرتر از موشک های خوشگل، پیشرفته، قدرتمند و باهوش آمریکایی می باشند.

پرتاب بیش از یکصد موشک منجر به زخمی شدن سه نفر شده!!!

بعد برای حفظ آبرو شایعاتی را مطرح می کنند که از قبل به روسیه خبر داده اند تصمیم دارند کجاها را بزنند و این نقاط از قبل تخلیه شده بود تا کسی آسیب نبیند، پس اصلا برای چی حمله کردید؟ هدف چه بود؟

شاید اگر هم تحقیق کنند می بینند این سه نفر به دلیل کنجکاوی به دنبال محل سقوط موشک دویده اند و افتاده اند و زخمی شده اند.

با اینکه ممکن است از ایالات متحده و شرکایش انتقاد داشته باشیم که چرا موازین بین المللی را زیر پا گذاشته اند و به یک کشور مستقل عضو سازمان ملل بدون مجوز سازمان ملل حمله کرده اند اما شاید هم بد نبود چنین عملیاتی رخ دهد تا قدرت پوشالی ارتش های این سه کشور نمایان گردد.

اینکه بیش از هفتاد درصد موشک های خوشگل، پیشرفته، قدرتمند و باهوش ارتش معظم آمریکا توسط سیستم های دفاعی سی چهل ساله شوروی سابق نابود شود را شاید بتوان یک فاجعه بزرگ برای غرب دانست.

این ماجرا وقتی از اهمیت دو چندانی برخوردار می باشد که چند هفته قبل سیستم دفاعی پاتروت آمریکایی نه فقط نتوانست موشک های دست ساز انصار الله یمن را منهدم کند بلکه بر سر مردم عربستان سعودی افتاد و خانه مردم را خراب کرد.

یعنی سوریه و متحدانش حتی نیاز پیدا نکردند از سامانه های پدافندی پیشرفته موجود در سوریه استفاده کنند و اگر از آنها استفاده کرده بودند احتمالا نه فقط همه موشک های آمریکایی منهدم می شد بلکه شاید چند تایشان هم می دیدند هوا پس است و پا به فرار می گذاشتند!!!

به هر حال این تعدی بر قوانین و مقررات بین المللی از برخی جهات هم بد نبود چرا که نشان داد:

1 – قدرت ایالات متحده و متحدانش پوشالی است و هارت و پورتی بیش نیست و غربی ها با تبلیغات درصدد روحیه بخشیدن به مردم خود می باشند.

2 – ترامپ آنقدر غیر واقع بین است که هنوز متوجه نشده امکانات و توانمندی های امروزی ایالات متحده چه قدر است و فراتر از واقعیت به رجز خوانی می پردازد و ترس و واهمه بسیاری از کشورهایی که از ایالات متحده می ترسیدند، ریخت.

3 – برخی سیاستمداران جهان که از ترس حمله ایالات متحده و متحدانش دست و پایشان می لرزید و شب تا صبح آرام و قرار نداشتند و حاضر بودند و هستند که در مقابل تشر ایالات متحده هرچه را می خواهد زیر پایش بریزند، بد نیست متوجه باشند اوج قدرت و قلدری طرف مقابلشان چه قدر است.

4 – گروه های معارض سوری که روی حمایت ایالات متحده و متحدانش حساب باز کرده اند باید توجه داشته باشند که نهایت توانمندی این کشورها در حمایت از آنها چه قدر است و ماجرای حمایت ایالات متحده از کردها در عفرین برای آنها تکرار نشود. شاید به نفعشان باشد که به جای اعتماد به حمایت ایالات متحده و غرب وعرب ها به دنبال آن باشند با دولت قانونی و مشروع سوریه به مذاکره بپردازند و مشکل خود را از راه سیاسی حل و فصل کنند.

5 – کشورهای عربی که باور دارند با حمایت ایالات متحده می توانند بر ایران غلبه پیدا کنند و میلیاردها دلار هزینه می کنند تا آمریکا را متقاعد کنند به ایران حمله کند، بد نیست به نهایت قدرت آمریکا و متحدانش و سلاح هایشان توجه کنند و متوجه شوند که دلیل اصلی خودداری آمریکا و متحدانش از حمله به ایران این نیست که آنها نمی خواهند حمله کنند بلکه این است که آنها نمی توانند حمله کنند.

با توجه به اینکه همه هزینه های این عملیات را عرب ها تامین کرده بودند و آمریکا و انگلیس و فرانسه مدرن ترین تسلیحات خود را (طبق اظهار نظر های ترامپ) استفاده کرده بودند می توان گفت آخر توان اینها همین است و بس و نباید بیش از آنچه قدرت دارند برایشان ارزش قایل بود.

شاید اگر ترامپ دستور چنین حمله ای را صادر نکرده بود، امروزه هنوز بسیاری ایالات متحده را به عنوان یک ابر قدرت قبول داشتند اما با این آبروریزی بزرگ جایگاه نیروهای مسلح ایالات متحده آنچنان تنزل یافته که به کف رسیده است.

عماد آبشناس/ اسپوتنیک