به گزارش پایگاه خبری تحلیلی کورنگ ، سلاح‌های دوش‌پرتاب یکی از سلاح های مدرن محسوب می شوند که از جنگ چهانی دوم وارد عرصه رزمی شده اند، این سلاح ها  (Shoulder-fired weapons) یا Man-Portable Air-Defense Systems – MANPADS یا Man-Portable Missile Systems نوعی سلاح‌های سبک هستند که به راحتی توسط یک فرد حمل و شلیک می‌شوند. این سلاح‌ها برای هدف قرار دادن اهداف متحرک و ثابت در میدان جنگ طراحی شده‌اند و معمولاً برای مقابله با اهداف هوایی، زرهی یا اهداف زمینی خاص توسعه یافته‌اند و به دلیل وزن و ابعاد مناسب، قابلیت حمل و نقل و استقرار سریع در میدان نبرد را دارند. 

موشک‌های دوش‌پرتاب به عنوان یکی از ابزار‌های کلیدی در جنگ‌های ضدتانک، کاربرد‌های متنوع و مؤثری دارند. این سلاح‌ها به دلیل طراحی خاص و قابلیت حمل آسان، نقش مهمی در میدان‌های نبرد ایفا می‌کنند.

کاربرد‌های اصلی موشک‌های دوش‌پرتاب در جنگ‌های ضدتانک
موشک‌های دوش‌پرتاب به طور خاص برای هدف قرار دادن تانک‌ها و سایر وسایل نقلیه زرهی طراحی شده‌اند. این موشک‌ها معمولاً دارای کلاهک‌های قوی هستند که می‌توانند زره‌های سنگین را نفوذ کنند و خسارات جدی به دشمن وارد کنند.

این سلاح‌ها به سربازان اجازه می‌دهند تا در شرایط مختلف، حتی در نزدیکی خطوط دشمن، به راحتی عمل کنند. قابلیت شلیک از پشت موانع یا از پوشش طبیعی، خطرات را برای شلیک‌کننده کاهش می‌دهد.

این سلاح‌ها به سربازان اجازه می‌دهند تا در شرایط مختلف، حتی در نزدیکی خطوط دشمن، به راحتی عمل کنند. قابلیت شلیک از پشت موانع یا از پوشش طبیعی، خطرات را برای شلیک‌کننده کاهش می‌دهد.

بسیاری از موشک‌های دوش‌پرتاب دارای سیستم‌های هدایت هستند که دقت بالایی را در هدف‌گیری فراهم می‌کنند. این ویژگی به سربازان این امکان را می‌دهد که با یک شلیک، اهداف زرهی را نابود کنند.

موشک‌های کوچک‌تر و بدون سیستم هدایت معمولاً برای نبرد‌های نزدیک و مسافت‌های کوتاه (کمتر از ۲۰۰ متر) طراحی شده‌اند، که این امر آنها را برای استفاده در عملیات‌های شهری یا جنگ‌های چریکی مناسب می‌سازد.

وجود موشک‌های دوش‌پرتاب در میدان جنگ می‌تواند تأثیر روانی بر نیرو‌های دشمن داشته باشد. ترس از حمله ناگهانی و غیرقابل پیش‌بینی این سلاح‌ها می‌تواند استراتژی‌های دشمن را تحت تأثیر قرار دهد

با توجه به پیشرفت تکنولوژی، موشک‌های دوش‌پرتاب مدرن مانند جاولین و الماس توانایی حمله از بالا (Top Attack) را دارند که به آنها اجازه می‌دهد تا نقاط ضعف زرهی تانک‌ها را هدف قرار دهند. این نوع حمله معمولاً آسیب بیشتری به اهداف وارد می‌کند.
با توجه به این ویژگی‌ها، موشک‌های دوش‌پرتاب به عنوان سلاح‌هایی مؤثر در جنگ‌های ضدتانک شناخته می‌شوند که توانایی تغییر معادلات نبرد را دارند.

ویژگی‌های اصلی سلاح‌های دوش‌پرتاب:
۱.     قابلیت حمل توسط افراد پیاده: این سلاح‌ها معمولاً وزن و ابعاد محدودی دارند و به‌راحتی توسط یک یا دو نفر قابل‌حمل هستند.
۲.     انعطاف‌پذیری و تحرک بالا: این سلاح‌ها به دلیل سبک‌وزنی و امکان استفاده در انواع محیط‌ها (جنگلی، کوهستانی، شهری و ...) بسیار کاربردی هستند.
۳.     سیستم هدایت: بسیاری از این سلاح‌ها دارای سیستم‌های هدایت حرارتی، لیزری، یا اپتیکی هستند که امکان هدف‌گیری دقیق را فراهم می‌کنند. برخی از آنها از سیستم‌های "شلیک و فراموش کن" (Fire-and-Forget) بهره می‌برند.
۴.     کاربرد چندگانه: این سلاح‌ها می‌توانند برای انهدام:
o    اهداف هوایی: هلیکوپتر، پهپاد، جنگنده یا بمب‌افکن‌ها
o    اهداف زمینی زرهی: تانک، خودرو‌های زرهی
o    اهداف خاص مانند ساختمان‌ها یا سنگر‌ها طراحی شوند.
۵.     مکانیزم شلیک: عمدتاً از موشک‌های کوتاه‌برد یا پرتابه‌های قدرتمند استفاده می‌کنند که در برخی موارد با کلاهک‌های انفجاری یا جنگ‌افزار‌های خاص (مانند ضدزره یا ضدهوایی) تجهیز شده‌اند.

انواع سلاح‌های دوش‌پرتاب:
۱.     دوش‌پرتاب ضد هوایی:
o     موشک‌هایی با قابلیت تعقیب گرمایی یا راداری برای انهدام هواگرد‌ها: دوش‌پرتاب ضد هوایی نوعی سلاح سبک است که از موشک‌های مجهز به سیستم‌های تعقیب گرمایی یا راداری استفاده می‌کند. این موشک‌ها با شناسایی حرارت موتور یا سیگنال راداری هواگردها، آنها را هدف قرار داده و منهدم می‌کنند. این سلاح‌ها برای مقابله با هواپیما‌ها و بالگرد‌ها در ارتفاع پایین بسیار مؤثر هستند.