به گزارش پایگاه خبری تحلیلی کورنگ ، با عملیاتی شدن تصمیم کاهش ناگهانی فشار آب در پایتخت آن هم همزمان با شروع ماه محرم، مردم تهران بویژه ساکنان مناطق جنوبی چند روزی به صورت جدی درگیر تنش آبی شدند.
 
طی تماس‌های مردمی با سازمان آبفا، اپراتورها مردم را به سمت خرید منبع ذخیره و پمپ در ساختمان‌ها راهنمایی میکردند؛ راه‌حلی که عمدتا برای خانه‌های غیرآپارتمانی تجویز میشد و ساکنان خانه‌های قدیمی جنوب شهر را به آن رهنمون میساخت. اگرچه بسیاری از آپارتمان‌نشینان نیز به دلایل مختلف با این مشکل روبه‌رو شدند.
 
در ظاهر، تصمیم دولت امری عقلایی و  اجباری برای مدیریت بحران آب بود اما آیا اقدام یک شبه در کاهش فشار آب مناطق پرجمعیت کشور نظیر پایتخت بویژه در در جنوب آن که تراکم جمعیتی نیز مشهود است، امری غیرقابل پیش‌بینی و عادلانه بود؟
 
دولت چهاردهم از ابتدای فعالیت خود پیش از آنکه برنامه و اقدام عملیاتی برای ناترازی را رونمایی کند، هراس این مسئله به دل افکار عمومی تزریق کرد تا از مسیر ترساندن مردم -نظیر رفتار دو دولت روحانی در مسائل مختلف کشور- ضعف ذاتی خود را بپوشاند. این هراس‌افکنی هم در حوزه برق و هم آب شکل گرفت و سپس با در تنگنا قراردادن شهروندان، عملیاتی شد.
 
شواهد حاکی است که تقریبا هیچ کمبودی برای خرید منبع و پمپ آب در بازار وجود نداشته است؛ همین امر نشان میدهد که دولت از مدت‌ها پیش به فکر این اقدام یک‌شبه بوده و خدا میداند چه دست‌ها و رانت‌هایی در کار بوده تا از افزایش ناگهانی تقاضا در بازار، سودی کلان را به جیب بزند!
 
دولت میتوانست از همان زمستان گذشته با ترویج پیش‌بینی‌پذیری شرایط و محول کردن ارائه تسهیلات از سوی سازمان آب و فاضلاب، شرایط را پیش از بحران‌نمایی از طریق رسانه‌ها به شرایط مدیریت کارآمد بحران بدل کند. امری که متاسفانه در مغزافزار تصمیم‌گیران رسانه‌ای دولت، فاقد اصالت بوده و هست.
 
تغییرات ناگهانی در موضوعات مورد حساسیت افکار عمومی و انداختن توپ مشکلات در زمین شهروندان به جای گذاشتن شانه در زیر مشکلات، رفتاری است که نتیجه ۸ سال اجرایی شدن آن، مملکت را به خاک سیاه نشاند و فجایعی همچون نحوه اجرای سیاست بنزینی در آبان ۹۸ و معطل گذاشتن واردات واکسن را به بار آورد.
 
آقای پزشکیان تابحال اینطور نشان داده که اگرچه در اجرا میخواهد جسور باشد اما در مسیر بدیهیات اداره کشور، به جای عقلانیت، پروپاگاندا و تلاش میکند به جای تکیه بر ستون رضایت عامه، با فریب افکار عمومی ضعف خود در اجرا را پوشش دهد.
اگر او تغییر رویه در کار ندهد، اگر بخواهد به جای کارهای واقعی و میدانی تنها نقش یک سخنگوی پرحرف را بازی کند،  لاجرم دولت سوم روحانی و همه آن خاطرات تلخ را بار دیگر به مردم تحمیل خواهد کرد‌.