به گزارش پایگاه خبری تحلیلی کورنگ ، به مناسبت سالروز بمباران اتمی هیروشیما، به سراغ سالار ولایتمدار (آبنوش)، نماینده مردم قزوین، آبیک و البرز و رئیس کمیته دفاعی کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی رفتیم تا دیدگاه او را درباره این فاجعه و همچنین عملکرد نهادهای بینالمللی جویا شویم.
مشروح این گفتگو در ادامه آمده است:
آقای ولایتمدار (آبنوش)، با توجه به سالروز بمباران اتمی هیروشیما، نظر شما درباره این حادثه چیست؟
بمباران اتمی هیروشیما یکی از سیاهترین و شرمآورترین صفحات تاریخ معاصر بشر است. در ششم اوت ۱۹۴۵، آمریکا با حملهای هولناک و غیرانسانی، جنایتی بیسابقه علیه مردم بیگناه ژاپن مرتکب شد؛ این اقدام نه یک عملیات نظامی بلکه نسلکشی تمامعیار علیه مردمانی بیدفاع بود و چهره واقعی آمریکا را نشان داد.
این جنایت تا چه حد با ادعاهای حقوق بشری آمریکا در تضاد است؟
آمریکا و غرب سالهاست که با شعار حقوق بشر، جهان را فریب دادهاند اما هیروشیما یک سند رسواکننده است که نقاب از چهره واقعیشان برداشت، چگونه میشود از یکسو مدعی حقوق بشر بود و از سوی دیگر، روی مردم بیگناه بمب اتم انداخت؟ هزاران کودک و زن بیدفاع در آن حمله کشته شدند.
فاجعه هیروشیما چه پیامی برای ملتها دارد؟
یادآوری این جنایت نه یک اقدام تاریخی، بلکه یک ضرورت استراتژیک برای بیداری ملتهاست اگر آن روز آمریکا با بمب اتم هیروشیما را خاکستر کرد، امروز اسرائیل با بمباران و تحریم، مردم مظلوم غزه را میکشد جنایتی که این روزها در غزه در جریان است، ادامه همان ماهیت تجاوزکارانه آمریکاست بهاندازه چندین بمب اتمی در غزه خرابی و ویرانی به وجود آمده است. کشورهای ظلمستیز و آزادیخواه باید در مسیر اصلاح ساختار و کارکرد نهادهای بینالمللی اقدام عملی انجام دهند که این موضوع باعث خواهد شد جهان امنتری داشته باشیم، مضاف بر اینکه کشورهای استعمارگر به نقطه پایانی در اذهان مردم جهان رسیدهاند و مردم جهان نمیپذیرند که سازمانهای بینالمللی در دست چند قدرت استعمارگر قرار بگیرد.
با این اوصاف، نقش نهادهای بینالمللی در بازدارندگی چه میشود؟
اینجاست که باید از خود بپرسیم سازمانهای جهانی مثل سازمان ملل، شورای حقوق بشر، یونسکو و حتی آژانس انرژی اتمی کجای این فجایع ایستادهاند؟ بمباران هیروشیما و فاجعه انسانی غزه باید آینهای باشد تا ماهیت نمایشی و ناکارآمد این نهادها برای جهان آشکار شود. آنها در اصل به ابزار قدرتهای بزرگ تبدیل شدهاند که نه حافظ منافع ملتها هستند و نه کارکرد بازدارندگی دارند.
چه انتظاری از ملتها در این زمینه دارید؟
بزرگترین مسئولیت بر دوش ملتهاست چرا که باید آنها هوشیار باشند و فریب ظاهر بزکشده غرب را نخورند. آگاهی و مقاومت مردمی تنها سلاح واقعی در برابر استکبار جهانی است. اگر ملتها بیدار و مقاوم باشند، هیچ قدرتی جرأت تکرار چنین فجایعی را نخواهد داشت.
سخن پایانی؟
جنایت هیروشیما نباید فراموش شود. این لکه ننگ بر دامان آمریکا تا ابد باقی خواهد ماند. از غزه تا هیروشیما، صدای مظلومان خاموش نشده؛ این ما هستیم که باید فریاد حقیقت را بلند کنیم و تنها از مسیر بیداری، بصیرت و ایستادگی در برابر ظلم میتوان آیندهای بهتر برای بشریت ساخت.
انتهای خبر/وحید رستمی
دیدگاه شما