به گزارش پایگاه خبری تحلیلی کورنگ ،استان کرمانشاه این روزها در سکوتی نگران‌کننده با بحرانی عمیق و چندوجهی دست و پنجه نرم می‌کند؛ بحرانی که کمتر در گفت‌وگوهای عمومی یا رسانه‌ای به آن پرداخته شده، اما ریشه‌هایش در لایه‌های زندگی شهری، کشاورزی و صنعتی این دیار به‌وضوح مشهود است، از کاهش چشمگیر بارش‌ها گرفته تا افت بی‌سابقه حجم آب مخازن سدها و تخلیه تدریجی سفره‌های زیرزمینی، زنگ خطر کم‌آبی به صدا درآمده است و روز به روز سنگین‌تر می‌شود، این بحران، نه‌فقط تهدیدی برای کشاورزی و صنعت استان، بلکه یک چالش مستقیم برای امنیت آب شرب مردم است؛ مسئله‌ای که می‌تواند در صورت ادامه روند کنونی، زندگی میلیون‌ها نفر را تحت تأثیر قرار دهد.

چند سال اخیر نشان داده است که منابع آبی کرمانشاه در مقایسه با گذشته، دیگر توان پاسخگویی به مصارف سنتی و پرمصرف را ندارند. رودخانه‌هایی که زمانی پرآب و زنده بودند، امروز بخش‌های گسترده‌ای از آن‌ها خشک شده و سفره‌های زیرزمینی، خالی‌تر از همیشه، تنها یادآور سوءمدیریت و برداشت بی‌رویه منابع در دهه‌های گذشته هستند. در این میان، کشاورزی پرمصرف، توسعه صنایع بدون توجه به ظرفیت منابع آبی و رشد نامتوازن جمعیت، همگی به تشدید بحران کمک کرده‌اند. هنوز بسیاری از مردم و حتی برخی مسئولان تصور می‌کنند که منابع آب استان مانند گذشته غنی است، اما واقعیت‌های عینی و آمارهای دقیق، تصویری کاملاً متفاوت ارائه می‌دهد؛ تصویری که اگر جدی گرفته نشود، عواقب آن بسیار خطرناک خواهد بود.

این روزها، مدیریت هوشمندانه منابع آب و اصلاح الگوی کشت بیش از هر زمان دیگری اهمیت یافته است. در میزگرد پیش‌رو، با حضور مدیرعامل شرکت آب منطقه‌ای و رئیس سازمان جهاد کشاورزی استان، ابعاد مختلف این بحران و راهکارهای مقابله با آن به بحث گذاشته شده است. از کاهش شدید ورودی آب به مخازن سدها و کسری فاحش مخازن زیرزمینی گرفته تا اقدامات اصلاحی در الگوی کشت و مدیریت مصرف، همه نشان می‌دهند که عبور از این بحران بدون همکاری فعال مردم، کشاورزان و مسئولان ممکن نیست.

بحران آب در کرمانشاه، صرفاً یک مشکل مقطعی نیست؛ بلکه نتیجه دهه‌ها تصمیم‌گیری‌های نادرست، برداشت بی‌رویه و فقدان فرهنگ مصرف بهینه است. این بحران، امنیت زیست‌محیطی، اقتصادی و اجتماعی استان را به چالش کشیده و به نوعی، زنگ هشداری است برای همه بخش‌های جامعه؛ از کشاورزان و صنایع گرفته تا خانواده‌های شهری و مسئولان حکومتی. از سوی دیگر، اقدامات فعلی مسئولان، مانند اجرای برنامه سازگاری با کم‌آبی، اصلاح الگوی کشت، کنترل چاه‌های غیرمجاز و تشویق به استفاده بهینه از منابع موجود، نشان می‌دهد که نگرانی‌ها جدی است و تلاش‌ها برای پیشگیری از وخیم‌تر شدن وضعیت ادامه دارد. با این حال، آنچه مشخص است این است که هیچ راهکاری نمی‌تواند بدون مشارکت فعال مردم و کشاورزان، موفق و پایدار باشد. بحران آب، در کنار تهدیدی برای زندگی روزمره، فرصتی برای تغییر نگاه به منابع طبیعی و ارتقای فرهنگ مصرف بهینه است.

در میزگرد پیش‌ِرو، با حضور درویشی مدیرعامل شرکت آب منطقه‌ای استان و کریمی رئیس سازمان جهاد کشاورزی، ابعاد مختلف این بحران مورد بررسی قرار گرفته است. در این گفتگو، علاوه بر تشریح کم و کیف وضعیت منابع آب، راهکارهای عملیاتی و سیاست‌های مدیریتی برای مقابله با کم‌آبی و حفاظت از ذخایر آبی استان، با تاکید بر مشارکت مردم و اصلاح الگوی مصرف در بخش‌های مختلف، ارائه شده است. این میزگرد نه تنها به بازخوانی وضعیت موجود می‌پردازد، بلکه با تحلیل دقیق داده‌ها و ارائه راهکارهای کارشناسی، چشم‌اندازی روشن از اقداماتی که می‌تواند استان کرمانشاه را از بحران آب نجات دهد، پیش روی مخاطب قرار می‌دهد. ضرورت هم‌افزایی میان دولت، کشاورزان و مردم و اتخاذ تصمیمات راهبردی در این شرایط بحرانی، مهم‌ترین پیام این نشست کارشناسی است که می‌تواند مبنای اقدامات آینده در استان باشد.