کورنگ: در  یک اتفاق خودجوش خبرنگاران همدانی تصمیم گرفتند سفرهایی را طراحی و اجرا کنند که در پس آن فرصت‌هایی برای معرفی ظرفیت‌های  شهرستان‌ها و روستاهای استان فراهم شود. یکی از این برنامه‌ها سفر به بخش شیرین‌سو شهرستان کبودرآهنگ درآخرین روزهای  هفته گذشته بود. سفری که ردپای خاطرات آن تا همیشه در اذهان رسانه‌ای‌های همدان باقی خواهد ماند. برای بخش اول از  گزارش‌های این سفر اکنلو و ردپای پروفسور بالتازا در ذهنم خودنمایی می‌کند، شاید به این واسطه موجب شویم مسئولان از ظرفیت‌های گردشگری استان غافل نمانند.
در این سفر پس از گذشت 138 کیلومتر از مرکز همدان به روستای زیبای اکنلو در بخش شیرین سو رسیدیم؛ روستایی با درختان سر به فلک کشیده راش و صنوبر؛ وارد روستا که شدیم کوچه پس‌کوچه‌های خاکی اما با مردمی صمیمی، پذیرای ما شدند. اکنلو روستایی قدیمی است و به واقع  می‌توان گفت گنجینه‌ای از فرهنگ و طبیعت را در خود جای داده که کمتر کسی با آن در استان آشناست.
این روستا با 536 خانوار سکنه دارای جمعیتی بالغ بر  هزار و890 نفر است. شغل اکثر اهالی روستا کشاورزی، دامداری، باغداری و جنگل‌داری بوده که به دلیل بهره بردن از قنات‌ها و چشمه‌های فراوان، روستایی سرسبز با درختانی برافراشته، تاکستان‌ها و چمنزارهای فراوان است.
در نزدیکی این روستا، جاذبه‌های گردشگری‌ای نظیر غارهای علیصدر و کتله‌خور، تالاب شیرین‌سو واقع شده است که هر یک فرصتی خواهد بود برای یک سفر خاطره‌انگیز .
رونق گردشگری منطقه یکی از عوامل تأثیر‌گذار در رشد اقتصادی است و در این میان نقش ابزار ارتباطی و رسانه‌ها کاملاً مشهود است نقشی که با چنین سفرهایی با حضور خبرنگاران محقق می‌شود.
 اکنلو و بالتازاش
آنچه خاطره این سفر را تا همیشه ماندگار می‌کند یافتن  ردپای پرفسور بالتازار در روستای اکنلو در 73‌کیلومتری کبودراهنگ  است، محقق و پژوهشگری که موجب شد با استقرار پایگاه تحقیقاتی بیماری‌های نوپدید و بازپدید، علم از این روستا به جهان صادر ‌شود.  بالتازا  60سال پیش به مدت  17 سال در روستای اکنلو زندگی کرد تا طاعون را ریشه‌یابی کند. آن روزها گذشت اما هنوز اکنلو می‌تواند به بالتازا و نتایج مطالعاتش بنازد.
 پروفسور مارسل بالتازار، پزشک و اپیدمیولوژیست فرانسوی بود که سال‌ها در زمینه بیماری طاعون و سایر بیماری‌های عفونی مهم نظیر هاری، تب راجعه، سل، آبله و... در ایران به تحقیق و پژوهش پرداخت.
وی در بین سال‌های 1325 تا 1340 ریاست انستیتو پاستور ایران را بر عهده داشت و پس از آن نیز به مدت 17‌سال مشاور عالی علمی انستیتو پاستور ایران بود و در پایان عمر خود نیز بخش اپیدمیولوژی انستیتو پاستور پاریس را پایه‌گذاری کرد. این پروفسور فرانسوی همزمان با طغیان بیماری طاعون در سال 1326 در استان کردستان، تحقیقات دامنه‌داری را برای کنترل طاعون و روشن شدن ابعاد مختلف این بیماری آغاز کرد.
بالتازار با همکاری پزشکان و محققان ایرانی، در سال 1331 پایگاه تحقیقاتی انستیتو پاستور ایران را با کمک خیری به نام جمشید قراگزلو در روستای اکنلو شهرستان کبودراهنگ از توابع استان همدان تأسیس کرد تا انجام مطالعات طاعون با سهولت بیشتری در غرب کشور دنبال شود. بالتازار با تحقیقاتی که با همکاری همکاران ایرانی خود نظیر  بهمنیار، شمسا، سیدیان،کریمی و کارشناسانی نظیر آقایان حنیفی، خیرا... زاده و .... انجام داد، توانست بیماری طاعون را در منطقه کنترل و مهار کند.
در زمان بالندگی علمی این پایگاه، دانشمندان بین‌المللی زیادی برای انجام تحقیقات مرتبط به ایران آمدند که از آن جمله می‌توان به جانورشناسانی نظیر گزاویه میزون، دوگلاس لی و ایو‌جین گولون، حشره‌شناسانی نظیر  ژان ماری کلن و انگل شناسانی نظیر  آلین چابو اشاره کرد که مطالعات وسیعی روی وجوه مختلف بیماری طاعون انجام دادند.
در عین حال 2 نشست بین‌المللی سازمان بهداشت جهانی در دهه 40 و 50 شمسی در این پایگاه برگزار شده و متخصصان مربوط  از نقاط مختلف جهان به این سمینار دعوت شدند.
‌  انستیتو پاستور ایران در روستا
از سال 1391 و در دور جدید فعالیت‌های پایگاه، مرمت 280 متر‌مربع از ساختمان‌های قدیمی انجام شد و ساخت آزمایشگاه‌ها و ساختمان‌های جدید با متراژ حدود 340 متر‌مربع با مشارکت حاج حسین حیدری خیر نیکوکار همین منطقه به پایان رسید. آزمایشگاه‌های جونده‌شناسی، سرولوژی، مولکولی و کشت، سالن جلسات و میهمان‌سرا (با ظرفیت پذیرش 40 نفر)، بستر مناسبی را برای تحقیق و آموزش در این منطقه از کشور فراهم کرده است.
این پایگاه تحقیقاتی در سال 1393 موفق به کسب مرجعیت برای تشخیص بیماری‌های طاعون، تولارمی و تب کیو شد و در عین حال مطالعاتی را در زمینه پایش سایر بیماری‌های نوپدید و بازپدید انجام می‌دهد.
آنچه در پایان در خاطرمان حک شد میزبانی و پذیرایی اکنلویی‌های دوست داشتنی در سالن پذیرایی انسستیتو پاستور روستا بود. شیوه چیدمان میز عصرانه آنها با یک ظرافت و استاندارد خاص در خاطر همگان یادآور شد که دانسته‌های گردشگری در میزبانی گویا در اکنلو مشهود‌تر از برخی اماکن در همدان است. یافتن این اطلاعات که به موجب یک سفر کاری رقم خورد برای من به عنوان یک فعال گردشگری کیمیایی بود در این زمینه می‌توانم به هم استانی‌هایم و به دوستداران سفر در کشور پیشنهاد کنم حس خوب سفر به این منطقه را هرگز از دست ندهند.
بی‌شک توجه تاثیرگذاران و تصمیم‌گیران  هر منطقه به داشته‌ها و پتانسیل‌های موجود در آن موجب خلق آثار ارزشمندی می‌شود که با به اشتراک گذاشتن این آثار در حالتی ساده و همچنین منتشر کردن آنها در رسانه‌ها، بر‌پایی نمایشگاه‌ها و مسابقات مختلف می‌توان مقدمات معرفی بیشتر جاذبه‌های گردشگری منطقه را فراهم کرد و به زودی شاهد استقبال گردشگران شد  شاید با انعکاس گزارشات خبرنگاران در سفر به شهرستان کبودرآهنگ این مهم انجام شود.
امید می‌رود با نگاه ویژه‌ای که توسط مسئولان و متولیان امر توسعه گردشگری به بخش شیرین‌سو شهرستان کبودراهنگ و روستاهایش  می‌شود زیر ساخت‌های گردشگری را برای منطقه مهیا شــود.

همدان پیام/ ب