به گزارش کورنگ از دید هیأت داوران جشنواره‌ی امسال مانهایم که در 10 نوامبر (20 آبان) آغاز شد، «"سوت پایان" با تصاویری گویا زیبایی احساسات انسانی و کمک به همنوع را به ما نشان می‌دهد». در بیانیه‌ی هیأت داوران هم‌چنین آمده است: «این کارگردان در فیلم "سوت پایان" به ما یادآوری می‌کند که برای سعادتمند شدن ابتدا باید به فکر کمک به دیگران و همنوعان خود باشیم.»

داستان فیلم

نیکی کریمی در فیلم "سوت پایان" داستان زوج جوان سینماگری را به نام‌های سحر (نیکی کریمی) و سامان (شهاب حسینی) بازگو می‌کند که هر چند می‌کوشند "کاری حرفه‌ای" را ارائه دهند، ولی به دلیل بی‌تجربگی و نبود امکانات اغلب با دشواری‌های بسیاری روبرو می‌شوند. این دو در آخرین فیلم مستند خود پس از اتمام آن، ناگهان متوجه‌ی نقصی اجتناب‌پذیر در صحنه‌ای تعیین‌کننده می‌شوند و در صدد برمی‌آیند برای جبران آن، صحنه را دوباره فیلم‌برداری کنند.

مشکل زمانی رخ می‌نماید که بازیگر اصلی این صحنه، ملیحه (هستی مهدوی‌فر)، بی‌خبر ناپدید می‌شود. "سوت پایان" داستان جستجوی سحر و دستیار کارگردان را برای یافتن این بازیگر غیرحرفه‌ای نشان می‌دهد که سرانجام به رویارویی با دشواری عظیم‌تری منتهی می‌شود؛ این که مادر ملیحه به خاطر قتل مردی که به دخترش تجاوز کرده، دستگیر شده و در آستانه‌ی اعدام قرار دارد. سحر از این‌رو تمام امکانات خود را بکار می‌گیرد تا رضایت خانواده‌ی "مقتول" را بدست آورد و از اجرای حکم قصاص جلوگیری کند.

ساختار فیلم

در همین زمینه دویچه وله آلمان نوشت: ساختار فیلم برای روایت این کشمکش که به نظر هیأت داوران، بیننده را "تا پایان فیلم با خود می‌کشاند"، به دو نیمه‌ی مستقل تقسیم شده است: در نیمه‌ی نخست دشواری‌های فیلمسازی، دستگاه ممیزی و برخورد دست‌اندرکاران سینمای ایران به این هنر، در مرکز قرار دارد و در نیمه‌ی دوم، مسئله‌ی قصاص و زندگی بخشی از به‌حاشیه‌ رانده‌شدگان جامعه‌ی کنونی ایران.

به گزارش دویچه وله کریمی می‌‌کوشد با پیوند زدن مشکلات اجتماعی این دو قشر به یکدیگر، تصویری یک‌پارچه از جامعه‌ی ایران بدست دهد. در نمایی از این اثر که سکانسی از یک فیلم مستند را نشان می‌دهد، هنرمندان و ورزشکاران مشهور ایرانی نیز در نقش‌های خود ظاهر می‌شوند و بر سر موضوع قصاص بحث می‌کنند.

به گزارش آی پرس این روزها بازیگران زن ایرانی در جشنواره های خارجی حضور بسیار فعال دارند.

نیکی کریمی که بازیگر مسن سینمای ایران محسوب می شود در دوماه گذشته دو حضور بین المللی را در کارنامه خود دارد.

اولی شرکت در جشنواره ابوظبی امارات برای داوری فیلم های غیر اخلاقی و دومی برای سوت پایان در آلمان.

در جشنواره ابوظبی که اسپانسر اصلی آن حاکم امارات محسوب می شد هنرمندان ایرانی! دوبی را به جزیره ای دلنشین برای شیخ نشینان امارات تبدیل کردند و تمام هنر خود را برای زیر سوال بردن هویت ملی ایران به کار بستند.

گلشیفته فراهانی در نقش زن افغان یکی از غیر اخلاقی ترین فیلم های خود را به ظهور رساند و آقای بخشی با یک فیلم ضد امنیتی توانست رضایت امیر امارات را بدست آورند.
این وقایع درحالی رخ می دهد که فیلم "آرگو" ساخته می شود و سیصد برای قسمت دوم آماده ساخت می شود تا هالیوود جسارت خود به فرهنگ ایرانیان را در سطح بالاتری به جهان عرضه کند.

ایرانیان به جای آنکه توقع مقابله به مثل و دفاع از فرهنگ ایرانی را در مقابل فیلم هایی چون سیصد را داشته باشند بایستی از به اصطلاح هنرمندان خود خواهش کنند که پا در جای فیلم های هالیوودی نگذارند.

پس از آرگو ، "یک خانواده محترم" به دنیای سینما آمد تا دوماه گذشته را به عزای فرهنگ ایران و ایرانی ها تبدیل نماید.

فیلم نیکی کریمی که می شود آنرا "جدایی 2" نامید توانست نوع جدیدی از زندگی را به نمایش بگذارد و البته به نوشته دویچه وله تصویری "یکپارچه" از جامعه ی ایران نمایش داد.

نیکی کریمی توانسته است از ایران همان چیزی را نشان دهد که دشمنان ایران خواهان آن هستند.

سوت پایان در پس زمینه خود براحتی احکام اسلامی را مورد سوال می برد و جامعه ی ایران را سیاه و زشت نمایش می دهد.

در جشنواره هایی که بازیگران ایرانی به خوش رقصی برای غرب مشغول هستند ایران کشوری بی هویت و بدون تمدن نشان داده می شود.

شعار جشنواره‌ی مانهایم

در جشنواره‌ی مانهایم که هر سال با "شعاری ویژه"، به‌طور مشترک در دو شهر مانهایم و هایدلبرگ برگزار می‌شود، امسال 40 فیلم از 27 کشور به نمایش درآمد.

شعار امسال این جشنواره‌، "زندگی کردن، ولی چگونه؟" بود. هیات داوران در بیانیه‌ی خود به طرح این نکته در فیلم "سوت پایان" نیز اشاره کرده است: «نیکی کریمی نشان می‌دهد که تلاش برای نجات زندگی دیگران، چگونه زندگی خود ما را دگرگون می‌سازد.»

مراسم پایانی و اهدای جایزه‌ی نخست جشنواره‌ی فیلم مانهایم شامگاه 19 نوامبر در این شهر برگزار شد.

منبع: آی پرس