جمعه 7 ارديبهشت 1403
تازه ترین مطالب
پربیننده ها
تاریخ : 22. مهر 1395 - 9:31 | کد مطلب: 23235
نسخه مناسب چاپ نسیم محرم بار دیگر پیکر مرده شهر را جان بخشید و شکوفه‌های شور و دلدادگی در عاشورا به ثمر نشست.
عاشورا آمد تا در زلال معصومانه‌اش، غبار گناه از تن بشوییم و از نو متولد شویم. عاشورا آمد تا تلنگری باشد به سوی بیداری و گشودن چشمان به دریچه‌های نور و روشنایی.
گریستیم و گفتیم: "یا لیتنا کنا معک"؛ کاش بودیم در کربلا با تو تا به مصاف تزویر و ریا می‌رفتیم، اما فراموش کردیم که اکنون نیز گرفتار گرداب دروغ و تزویر و ریا هستیم. فراموش کردیم که چشمانمان را به روی مظاهر دورنگی و گناه بستیم تا نبینیم و آسوده‌تر باشیم.
"لبیک یا حسین" گفتیم، اما امام زمان خود را تنها گذاشته و سرگرم کارهای روزمره شدیم؛ کارهایی همه از جنس دنیا...!
گفتیم آقا باید خودش بیاید تا همه چیز درست شود؛ ما فقط باید دعا کنیم!" اللهم عجل لولیک الفرج"! و فراموش کردیم که تا گام برنداریم؛ ظهور میسر نخواهد شد.
دیدگاه شما